Seperti yang telah kita lihat, ekstrak Wasiat Baru ialah pembauran Roh divin dengan roh insani kita. Roh insani kita juga tidak simpal. Roh kita dicipta dengan nafas Tuhan. Kejadian 2:7 berkata, “Yehova Tuhan membentuk manusia daripada debu tanah dan menghembuskan nafas hayat ke dalam hidungnya, dan manusia menjadi sukma hidup." Nafas hayat dalam kejadian 2:7 menjadi roh insani kita. Amsal 20:27 berkata, "Roh manusia itu pelita Yehova, Yang menyelidiki seluruh bahagian terdalam diri dalamannya.” Perkataan Ibrani bagi nafas dalam Kejadian 2:7 (neshamah) ialah perkataan yang sama dengan roh dalam Amsal 20:27. Dalam Wasiat Lama, perkataan Ibrani yang kebanyakan masanya digunakan untuk Roh ialah ruach. Perkataan Ibrani ruach dan perkataan Yunani pneuma, seperti dalam Yohanes 3:8, bermaksud Roh, nafas, angin, dan udara. Nafas hayat dalam Kejadian 2:7 bukan Roh Tuhan, tetapi merupakan sesuatu yang hampir sama dengan Roh Tuhan. Roh insani kita berasal daripada nafas Tuhan, oleh itu ia sangat dekat dengan Tuhan. Roh kita ialah sesuatu dalam konstitusi kita yang hampir sama dengan Tuhan sendiri. Tuhan ialah Roh (Yoh. 4:24). Roh manusia bukan Roh Tuhan, tetapi ialah nafas hayat Tuhan.

Bahagian manusia yang paling aktif, agresif, dan hidup ialah rohnya. Tanpa rohnya, manusia hanyalah tanah liat yang tanpa hayat. Walaupun selepas manusia dibentuk daripada debu tanah, dia masih tidak bernyawa sehinggalah Tuhan menghembuskan nafas hayat ke dalamnya, barulah manusia menjadi sukma hidup. Hayat manusia datang daripada penghembusan nafas hayat oleh Tuhan ke dalamnya. Sukma hidup manusia ialah produk yang terhasil apabila nafas hayat masuk ke dalam manusia yang tidak bernyawa, wadah tanah.